Tüp Bebek (IVF) Nasıl Yapılır, Başarı Oranı, Riskleri

Tüp Bebek (IVF) Nasıl Yapılır, Başarı Oranı, Riskleri

Tüp bebek veya IVF, kadınların hamile kalmasına yardımcı olan en yaygın ve etkili yardımcı üreme teknolojisi türüdür. Yumurtayı vücudun dışında bir laboratuvar kabında döllemeyi ve ardından kadının rahmine yerleştirmeyi içerir. Tüp bebek ve başarı şansını tanıyalım.

 2016 yılına kadar, tüp bebek (IVF) kullanılarak yaklaşık 6,5 milyon bebek doğdu. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine (CDC) göre, her yıl Amerika Birleşik Devletleri’nde doğan bebeklerin yaklaşık yüzde 1,6’sı yardımcı üreme teknolojisi (ART) yoluyla dünyaya gelmektedir.

Tüp bebek (IVF) hakkında hızlı gerçekler :

1 – Tüp bebek (IVF), diğer tedaviler işe yaramadığında hamile kalmaya yardımcı olabilir.

2 – İşlem, bir yumurtanın vücut dışında döllenmesini ve hamileliğin devamı için implantasyonunu içerir.

 Büyük başarı elde edildi Amerika Birleşik Devletleri’nde doğan bebeklerin yüzde biri tüp bebek yoluyla dünyaya geliyor.

3- Tüp bebek yöntemi ile çoğul doğum şansı daha fazladır.

 4- Tüp bebek, yumurtanın bir laboratuvar kabında döllenmesini ve ardından kadının rahmine aktarılmasını içerir.

Doğal hamilelik ile yapay hamilelik arasındaki fark:

 Normal bir hamilelikte, sperm bir kadının yumurtasına nüfuz eder ve yumurtlamadan sonra, yumurtalıklardan olgun bir yumurta salındığında, onu vücudunun içinde döller. Döllenmiş yumurta daha sonra rahim duvarına veya rahme yapışır ve bir bebeğe dönüşmeye başlar. Bu normal bir hamilelik olarak bilinir. Bununla birlikte, doğal veya yardımsız gebe kalma mümkün değilse, doğurganlık tedavisi bir seçenektir.

Yapay gebelik ise yumurtanın vücut dışında, laboratuvar ortamında döllenmesi ve daha sonra rahme yerleştirilmesidir. Çoğu zaman, bir IVF bebeğinin başarılı olma şansı büyüktür.

Suni tohumlama tarihi:

 IVF 1970’lerin sonlarından beri kullanılmaktadır. 25 Temmuz 1978’de ilk “tüp bebek” Louise Brown doğdu. Daha sonra prosedür üzerinde işbirliği yapan Robert Edwards ve Patrick Steptoe, IVF’nin öncüleri olarak kabul edilir.

 2010 yılında Robert Edwards, “in vitro fertilizasyonun gelişimi” nedeniyle 2010 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’ne layık görüldü.

 Temmuz 2013’te Amerikalı bir çift, IVF başarı oranlarını artıran ve ardından tedavi maliyetini önemli ölçüde azaltan yeni nesil DNA dizilemesinin bir sonucu olarak IVF yoluyla doğan ilk çocuklarını doğurdu.

 DNA dizileme teknolojisi, doktorların, hangilerinin başarılı döllenme ve ardından başarılı gebeliklerle sonuçlanma olasılığının daha yüksek olduğunu belirlemek için IVF tarafından oluşturulan embriyoları taramasına yardımcı olur.

IVF adımları:

 1- Doğal adet döngüsünün baskılanması:

 Kadın, doğal adet döngüsünü bastırmak için genellikle yaklaşık iki hafta boyunca günlük enjeksiyon şeklinde ilaç alır.

2- Hormon tedavisi ile yumurta üretiminin uyarılması:

 Kadına doğurganlık hormonu folikül uyarıcı hormonu (FSH) içeren doğurganlık ilaçları verilir. FSH. Ardından, yumurtalıklar normalden daha fazla yumurta üretir. Bir transvajinal ultrason, yumurtalıklardaki süreci izleyebilir.

 3- Yumurta toplama (yumurtalıktan yumurta alınması):

 Yumurtalar, ‘foliküler aspirasyon’ olarak bilinen küçük bir cerrahi prosedürle toplanır. Kadına yumurta alımı sırasında herhangi bir ağrı veya rahatsızlık hissetmemesi için sakinleştirici verilir, ardından vajinadan yumurtalık içine çok ince bir iğne batırılır. İğne bir emme cihazına bağlanır. Bu yumurtaları emer. Bu işlem her yumurtalık için tekrarlanır.

 2011 yılında araştırmacılar, bir döngüde bir yumurtalıktan 15 yumurta toplamanın başarılı bir hamilelik için en büyük şansı verdiğini öne sürdüler.

 4- Döllenme ve gübreleme:

 Toplanan yumurtalar erkek spermi ile birlikte yerleştirilir ve çevre kontrollü bir odada muhafaza edilir. Birkaç saat sonra sperm yumurtaya girmelidir.

Bazen sperm doğrudan yumurtaya enjekte edilir. Bu, intrasitoplazmik sperm enjeksiyonu (ICSI) olarak bilinir.

Daha sonra testis biyopsisi ile elde edilen donmuş sperm kullanılabilir. Bunun başarılı bir hamilelik elde etmede taze sperm kadar etkili olduğuna inanılmaktadır.

Döllenen yumurta bölünerek embriyo haline gelir. Bu noktada, bazı merkezler fetüsü genetik bozukluklar için tarayabilen preimplantasyon genetik tanı (PGD) sunmaktadır. Bu biraz tartışmalıdır ve her zaman kullanılmaz.

Transfer için en iyi embriyolardan bir veya ikisi seçilir.

 Kadına daha sonra uterus astarının fetüsü almasına yardımcı olmak için progesteron veya insan koryonik gonadotropin (hCG) verilir.

 5- Embriyo transferi:

 Bazen rahime birden fazla fetüs yerleştirilir. O zaman doktor ve bebek sahibi olmak isteyen çiftin kaç tane embriyo transfer edeceklerini tartışmaları önemlidir. Genellikle doktor, ancak ideal embriyolar mevcut değilse, birden fazla embriyo transfer eder.

 Embriyo ince bir tüp veya kateter kullanılarak transfer edilir. Daha sonra vajina yoluyla uterusa girer. Fetüs rahmin astarına yapıştığında sağlıklı fetal gelişim başlayabilir.

 Tüp bebek tedavisi, düzenli korunmasız cinsel ilişki yoluyla veya 12 siklus tüp bebek sonrasında gebe kalamayan kadınlar için idealdir.

 Aşağıdaki durumlarda IVF bir seçenek olabilir:

1 – Her iki eş de açıklanamayan kısırlık teşhisi aldı

2 – Doğurganlık ilaçları veya intrauterin tohumlama (IUI) kullanımı gibi diğer teknikler işe yaramadı

3- Fallop tüplerinin tıkanması.

4- Çocuk sahibi olmak isteyen yaşlı hastalar.

5 – Polikistik yumurtalıklar.

6- Düşük yumurtalık rezervi ve erken yumurtalık yetmezliği.

Başarı sürecini etkileyebilecek riskler nelerdir?

1 – Ne kadar süredir hamile kalmaya çalışıyorsunuz?

2 – Peki kısırlığın sebebi nedir?

3- Psikolojik stres.

 İlaç yan etkileri:

 IVF uyku güçlüğüne neden olabilir.

Sonra bazı kadınlar tedavi sırasında verilen ilaçlara tepki gösterebilir.

IVF ilaçlarının olası yan etkileri şunlardır:

1- Kusma ve mide bulantısı .

2- Nefes almada zorluk.

 3- Sinirlilik.

4 – Sıcak basmalar

5 – yumurtalık hipertrofisi

 6- Uyumakta zorluk çekmek

 7 – Karın ağrısı

8 – Tekrarlanan günlük enjeksiyonlardan da morluklar oluşabilir.

 Anne sağlığı riskleri:

 Nadir durumlarda, ilaçlar yumurtalık hiperstimülasyon sendromuna (OHSS) neden olabilir. Bu, yumurtalıklar anti-gonadotropinlere aşırı tepki verdiğinde meydana gelir, böylece yumurtalıklarda birçok yumurta gelişir. Bu, şiddetli karın şişkinliğine ve nefes darlığına neden olabilir. OHSS meydana gelirse, doktor tüm döngünün daha düşük bir gonadotropin dozu ile tekrarlanmasını önerebilir.

 British Medical Journal’da (BMJ) yayınlanan araştırma, IVF’yi artan pulmoner emboli veya ana akciğer arterinin tıkanması ve venöz tromboembolizm veya hamileliğin ilk üç ayında kan pıhtıları ile ilişkilendirmiştir.

 gebelik kaybı

 Tüp bebekte veya doğal bir hamilelikte gebelik kaybının ana nedeni, anöploidi olarak bilinen anormal sayıda kromozomdur. IVF’den önce yumurta veya spermde veya implantasyondan önce fetüste anöploidi tespiti, başarılı bir hamilelik şansını artırmaya yardımcı olabilir.

 2013 yılında bilim adamları, hızlandırılmış görüntüleme adı verilen yeni bir teknoloji geliştirdiklerini duyurdular. Bu teknik, başarılı IVF için doğru embriyoyu seçme şansını artırabilir, ancak daha fazla araştırma gerekli.

 Çoklu doğum:

 Birden fazla fetüsü olan gebelikler şunlara yol açabilir:

 Erken doğum veya düşük doğum ağırlığı

  Bu, annenin diyabet geliştirme riskini ikiye katlar.

 Anne kan basıncında önemli artış

 Doktor, ikiz olma olasılığı daha yüksek olan kadınlarda sadece bir embriyo transferinin yapılmasını önerebilir. Sonra tüp bebek ve başarı şansının büyük olduğunu öğrendik.